این کارهای والدین باعث بدرفتاری در بچه ها می شود!
این کارهای والدین باعث بدرفتاری در بچه ها می شود!
از آنجایی که مغز کودکان به طور کامل رشد نکرده است، معمولاً از بدرفتاری به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط با نیازها و وضعیت عاطفی خود استفاده می کنند. اما گاهی اوقات این نشانه این است که والدین در حال انجام کار اشتباهی هستند و تنبیه بهترین راه حل نیست. بسیاری از بزرگسالان به سادگی نمی‌دانند که چگونه اعمالشان می‌تواند دلیل بداخلاقی فرزندانشان باشد.
در این مطلب از نی نی بان قصد داریم این بدرفتاری ها را بررسی کنیم. با ما باشید:
1. از فرزندان خود بیش از حد انتقاد می کنند
انتقاد مداوم باعث می شود هر کسی احساس کند که هرگز نمی تواند چیزی را درست انجام دهد و بچه ها به ویژه آسیب پذیر هستند. اگر والدین از فرزندان خود انتظار کمال دارند و به جای تحسین فقط مورد تایید قرار می گیرند، جای تعجب نیست که بچه های کوچک شما سریع و شل بازی می کنند. بدتر از آن این است که رفتار مخرب از طرف والدین منجر به مشکلاتی می شود که به کمک بهداشت روان حرفه ای نیاز دارد.
2. جبهه متحدی را به فرزندان خود ارائه نمی کنند
چیزی به اندازه درگیری بین والدین به کودکان می آموزد که یکی از والدین را نادیده بگیرند و برای پشتیبان به سراغ دیگری بروند. کودکان تا زمانی که به پاسخ دلخواه خود دست یابند، از هر یک از والدین به صورت جداگانه درخواست خواهند کرد. وقتی در معرض قوانین و ساختارهای جدید قرار می گیرند، ممکن است احساس کنند که شما بیش از حد سخت گیر یا بی انصاف و بدرفتار هستید، که منجر به اقدام و شورش علیه قدرت شما می شود.
3. سعی می کنند دوستان فرزندانشان باشند
والدین باحال می خواهند دوستان فرزندانشان باشند و در قوانین و انضباط راحت هستند. اما خطرات آن بیشتر از فواید آن است، زیرا در این نوع سبک فرزندپروری، بزرگسالان قدرت اقتدار و احترام فرزندان خود را از دست می‌دهند. “والدین باحال” فرزندان خود را مجبور می کنند تصمیماتی بگیرند که قادر به گرفتن آن نیستند، که برخی از متخصصان از آن به عنوان فروپاشی والدین یاد می کنند.
4. انتخاب های زیادی به فرزندانشان می دهند
2 انتخاب که برای والدین قابل قبول است کافی است، اما انتخاب های زیاد می تواند کودک را تحت تأثیر قرار دهد. ناتوانی در انتخاب، برای بچه ها، در نهایت باعث ایجاد آشفتگی و ایجاد اختلال می شود. و در صورتی که کودک چیزی غیرقابل قبول را انتخاب کند، ممکن است والدین را مجبور کند که به قول خود بازگردند و مانند یک دروغگوی غیرقابل اعتماد به نظر برسد. در نتیجه، کودک سعی می کند برای رسیدن به مسیر خود به نق زدن ادامه دهد.
5. آنها الگوی خوبی نیستند
در حالی که واضح است که کودکان همان کاری را انجام می دهند که می بینند والدینشان انجام می دهند، در زندگی روزمره، ما اغلب آن را فراموش می کنیم. دفعه بعد که مادری را در صف سوپرمارکت می بینید یا در پارکینگ معلولان پارک می کند، می دانید که احتمالاً فرزندانش نیز همین رفتار را دارند. اما خوشبختانه، والدینی که الگوی خوبی هستند، به احتمال زیاد فرزندانی دارند که کار درست را انجام می‌دهند، حتی اگر تحت نظارت نباشند.
6. بدون هیچ توضیحی به فرزندان خود دستور می دهند.
همه ما والدینی را می شناسیم که فرزندان خود را مانند سربازان کوچک بزرگ می کنند. بچه ها آنچه را که به آنها گفته می شود انجام می دهند بدون اینکه دلیل آن را بفهمند. این کودکان ممکن است عصیان کنند زیرا احساس می کنند با آنها ناعادلانه رفتار شده است. آنها ممکن است درگیر صحبت های عقب شوند و درها را به هم بکوبند، که منجر به مجازات شدیدتر می شود.
7. از کمک حرفه ای دوری می کنند
البته کج خلقی در سنین پایین طبیعی است. اما اگر کودک از کنترل خارج شود، ممکن است دچار اختلال رفتاری شود. برخی از والدین دلایل و بهانه هایی برای رفتار بد فرزندانشان پیدا می کنند، اما هرگز نمی پذیرند که مشکلی وجود دارد. امتناع از کمک یک متخصص فقط وضعیت را بدتر می کند – این مانند یک گلوله برفی است و حتی ممکن است در آینده یک کودک را به سوابق کیفری سوق دهد.
کلام آخر
اگر به دنبال بهبود بدرفتاری فرزندتان هستید، اولین اقدام مثبت در جهت اصلاح، ارزیابی صادقانه از رفتار خودتان است. همانطور که هیچ بچه بدی وجود ندارد، هیچ پدر و مادر بدی هم وجود ندارد. فقط رفتارهای بد هستند که مانع رسیدن شما و البته فرزندتان به خواسته‌هایتان می‌شود.
