دلنوشته برای روز پدر برای پدران فوت شده
روز پدر یا روز مرد در ایران مصادف با ولادت مولای متقیان، علی (ع) است. پدر یک موهبت الهی است که تمام انسانها در طول زندگی خود با پدیده مرگ و سفر آخرت مواجه میشوند. فوت پدر و آسمانی شدن او هم، میتواند کمی دردناک باشد. با این حال مرگ و جدایی، جزو فناناپذیر از دنیای کنونی همه ما انسانها است. در ادامه میخواهیم چند نمونه از دلنوشتههایی را برای پدرانی که آسمانی شدهاند، پدرانی که دیگر در جمع ما نیستند را با هم بخوانیم.
پدرم دلم برای زمانهایی که از سرکار برمیگشتی تنگ شده است. الان رفتهای و میدانم که دیگر برگشتنی نداری. چقدر زود بود برای حس کردن جای خالیات… روزت مبارک پدرم
بابای عزیزم مرا ببخش که نتوانستم در غم فراغت جلوی دیگران زاری کنم و اشک بریزم، مبادا آنها دلشان بگیرد… مرا ببخش که یواشکی شبها زیر لب صدایت کردم تا دیگران نفهمند و غصه نخورند… مرا ببخش بابا، اما آنقدر دوستت دارم که قلبم برایت به پرواز در میآید. این روز بر تو مبارک بابا…
روز مرد شد… بابای قشنگم سلام. میدانم صدایم را، احساساتم را و غم در وجودم را میفهمی و حس میکنی، اما نمیتوانی پاسخی دهی… خواستم بگویم که چقدر دلتنگ هستم و چقدر به وجودت محتاجم… نیستی که بوسه بر دستانت بزنم اما عاشقانه در قلبم پنهانت کردهام. پدر عزیزتر از جانم، روز مرد مبارک…
تا بچههاتون کوچیک هستند، دستانشان را بگیرید. با آنها بازی کنید و بغلشان کنید. بچهها وقتی بزرگ میشوند این حس قشنگ را از پدر و مادر میگیرند. الان که خودم فرزند دارم دلم برای دستهای پدرم تنگ میشود. روز مردان پاک و دوست داشتنی بر تمام مردان آسمانی مبارک…
بابای نازنینم اگر چه وجودت در کنار هم خالی است، اما همیشه در دل من و بر روی چشمان من جا داری… همواره خاطرههایت را گرامی میدارم… دوستدار تو فرزندت